میرروم اما بدان یک سنگ هم خواهد شکست. آنچنان که تاروپود قلب من از هم گسست. میروم بازخمهایی مانده از یک سال سرد. آن همه برفی که آمد آشیانم را شکست. میروم اما نگویی بی وفا بودو نماند. ازهجوم سایه ها دیگر نگاهم خسته است. راستی یادت بماند ازگناه چشم تو. تاول غربت به روی باغ احساسم نشست. طرح ویران کردنم اما عجیب وساده بود. روی جلدخاطراتم دست طوفان نقش بست. جز دعا کار دگر نیست مرا.